Azië 2.0

Na het afscheid van Fieke en Michiel bij het hospitaal reizen we per taxi naar de andere kant van het Koh Samui eiland. Hier nemen we de boot terug naar het vaste land waar we aankomen in Surat Thani. Vanuit Surat Thani (Thailand) vliegen wij, via Kuala Lumpur Maleisië, naar eindbestemming Jakarta Indonesië. We komen in de avond aan en nemen vanaf het vliegveld een taxi naar het Gran Melia 5* hotel in Jakarta city. Na een taxirit van 30 minuten staan we aan de poorten van het Gran Melia, waar een vijftal mannen ons staan op te wachten bewapend met machinegeweren en Duitse herders. Het betreft een security check. Alle deuren, kofferbak en motorkap worden geopend, spiegeltje onder de auto en natuurlijk moet het hondje even snuffelen. Hoewel dit ontvangst niet als onprettig wordt ervaren is dit toch een vreemde gewaarwording, zeker na het immer easy going Thailand waar alles lijkt te kunnen en mogen.
We rijden het terrein op en daar zitten ze te wachten op een muurtje. Pap en mam, eindelijk! Eindelijk zien we mijn ouders na vier maanden reizen. Niet dat we veel heimwee hebben gekend, maar je leeft er onbewust toch naartoe. Ontzettend leuk om elkaar weer te zien en te omhelzen.
Om het hotel binnen te komen volgt een tweede security check. De bagage moet door de röntgen halen en ook wij, net als iedereen die van buiten naar binnen wil, door een detectiepoortje. Veiligheid of schijnveiligheid?
We komen binnen alwaar het pracht ons op wacht. Nooit eerder hebben wij een entree gezien zoals hier in het Gran Melia. De entree is grandioos, luxe en het plafond onvoorstelbaar hoog. We verkrijgen de sleutel van de kamer. Onze kamer is op de vijfde etage naast de kamer van mijn ouders. Ook de gangen en liften zijn voorzien van ongekende luxe. Bijna een overdaad aan luxe. Bijna.

Nadat we ons even hebben opgefrist gaan we een hapje eten in lobby van het hotel. De gesprekken gaan weer als ooit tevoren en voelt als vertrouwd. Na een heerlijke nacht in het kingsize bed nemen wij de ochtend plaats aan het ontbijt. Ook hier worden we weer aangenaam verrast door het ontbijtbuffet die rechtstreeks uit een Disney film lijkt te komen. Hier kunnen we wel aan wennen. De middag hebben we lekker aan het zwembad gelegen en zijn we naar een nabijgelegen shoppingmall gegaan. De dag erna nemen we de taxi naar het nationaal monument, waar we de toerist uithangen en de buurt eromheen verkennen. Het verkeer in Jakarta is zo druk, bijzonder en bovenal onlogisch geregeld dat er geen doorkomen aan is. Wanneer het voetgangerslicht op groen springt, wat dus rood voor de rest van het verkeer wordt, hoef je er niet vanuit te gaan dat je kunt oversteken. Het verkeer, inclusief taxichauffeurs, hebben maling aan welke verkeersregel dan ook. Hoewel we blij zijn dat we Jakarta gezien en beleefd hebben zijn we na drie dagen drukte niet verdrietig om dit mierennest te verlaten. We nemen het vliegtuig met als bestemming Yogjakarta. Hier verblijven we twee nachten in het eveneens luxe en ditmaal 'moderne' vijfsterrenhotel 'Grand Aston'. Nice. Goed geregeld pap en mam!
In Yogjakarta maken we een excursie om de Borobodur en Prampagnan te zien.
De Borobudur (bouw 750-850 n.chr.) is een boeddhistisch heiligdom op 40 km ten noordwesten van Jogjakarta in de provincie Midden-Java, in het centrum van het Indonesische eiland Java. De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages; de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het Nirwana (het bereiken van heiligheid in het boeddhisme). Wij de etages tegen de klok in omhoog, waarbij we versteld staan van de gedetailleerde kunsten die in het bouwwerk te vinden zijn. Voor vele locale bezoekers is de Borobodur niet de grootste attractie, maar Nanne met haar blonde krullen. Veelvuldig wordt er gegiecheld als we voorbij lopen en moet ze op de foto, wat in het begin nog grappig is wordt op een gegeven moment hinderlijk.
De middag erna zijn we naar de Prambanan tempels gegaan. Prambanan is het grootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex in Indonesië.

Vanuit Yogjakarta vliegen wij door naar het eiland Bali. Hier verblijven wij de laatste vijf dagen samen in het Abi Bali villa resort. Ook hier laten wij ons verrassen en verwennen met een villa, twee slaapkamers en eigen badkamer, een binnen- en buitenwoonkamer inclusief privé zwembad. Hier genieten wij met elkaar onder het genot van een van de vele Bintang biertjes. Vrijwel elke avond eten we op het strand in een van de vele visrestaurantjes. Wij hebben hier een heerlijke relaxte week gehad wat echt een fantastische afsluiter was voor het bezoek van mijn ouders aan Indonesië. Na het afscheid (boehoe) zijn wij de dag erna vertrokken naar Gili Trawangan, één van de drie Gili Gili eilanden voor de kust van Lombok. We hadden de smaak goed te pakken, dus hebben we voor onszelf hier ook het Grand Aston geboekt. Gili Trawangan is zo klein dat iedereen hier met de boot aankomt, maar een haven of kade ze vreemd is. De boot meert aan op het strand en de laatste paar meter moeten we zelf lopen. Verder rijden hier geen gemotoriseerde voertuigen. Het transport naar het hotel vindt plaats met paard en wagen. Wij huren hier dezelfde avond een fiets voor vier dagen. Omdat er geen motorvoertuigen zijn is het eilandje vrijwel asfaltvrij, wat het fietsen in het mulle zand op bepaalde momenten erg moeizaam maakt. Desalniettemin hebben we het eiland in minder dan een uur rondgefietst. De tweede dag op Gili begin ik hoge koorts (39,7), hoofd- en gewrichtspijn en andere ongemakken te ontwikkelen. Met dikwijls eenzelfde ziektebeeld als Fieke dachten we aanvankelijk aan Dengue, maar gelukkig nam de koorts gedurende de dagen af en begon ik me geleidelijk aan beter te voelen. Van de vier dagen Gili ben ik drie dagen mijn hotelkamer niet uitgekomen. Heel jammer voor onze ervaring op dit prachtige bounty eiland. Terug op Bali gaan we toch langs het hospitaal voor een checkup en uitgebreid bloedonderzoek, waar ik zowel word getest op Dengue als Malaria. Nadat ik een klein fortuin in dit privé ziekenhuis achterlaat komen de resultaten negatief terug. Het duurt nog drie dagen voordat ik volledig koortsvrij ben.

De resterende dagen in Bali die we ook veelal in het hotel doorbrengen vliegen we door naar Kuala Lumpur. Hier zouden we aanvankelijk Atie en Frans ontmoeten. Wij verblijven hier in het prachtige Royal Chulan hotel. Het hotel lijkt qua luxe veel op ons eerste hotel in Jakarta, maar tijdens inchecken bleek dat onze kamer overboekt was. We krijgen een upgrade en verblijven gedurende ons gehele verblijf in een ca. 80m2 tellend appartement. De lift gaat enkel naar deze etage met een kamerpas, wat heel verwonderlijke blikken oplevert van andere hotelgasten. Zeker als we met onze rugzakjes uit de stad komen of op verkenning gaan. Het hotel is super gelegen (10 min. loopafstand Petronas Towers) en is een uitstekend vertrekpunt voor onze stadswandelingen. Wij vermaken ons goed in deze moderne stad. De laatste avond gaan we tijdens zonsondergang de Petronas Twin Towers op. In eerste instantie stappen we uit op de 42ste verdieping. Het is hier waar de skybridge de twee identieke torens verbind. Voor iedereen die de film Entrapment met Sean Connery en Catherina Zeta Jones heeft gezien een herkenbare plek en memorabele scene in deze filmklassieker. Vanaf de skybridge vervolgen we de weg naar boven naar de 84ste verdieping. Hier hebben we een prachtig uitzicht hebben op Kuala Lumpur. In het kwartier dat we boven zijn treedt de schemering in en breekt de duisternis aan. Een bijzondere ervaring en een onvoorstelbaar mooi uitzicht.

Vanuit Kuala Lumpur vertrekken wij voor negen dagen naar het Maleisische eiland, Langkawi. We verblijven in het Berjaya Resort, wat wederom vijf sterren telt. Gedurende deze negen dagen hebben we oprecht, behalve bij het zwembad geleden en onderzoek verricht op internet voor volgende locaties, niet veel gedaan. Behalve natuurlijk de epische en nu al legendarische overwinning te hebben gezien op Spanje. Verder was het een typische resort vakantie tijdens onze langere vakantie. Na vier dagen luieren kunnen we al bijna niet wachten op volgende avonturen en ontdekkingen.

Maandag 16 juni vliegen we van Langkawi naar Singapore. Singapore is een eigen staat en behoort om deze reden dus ook niet bij Maleisië (je bent niet de enige, wij wisten dit tot vijf maanden geleden ook niet). Singapore heeft als valuta de Singapore Dollar en Maleisië de Maleisische Rinqgit.
In Singapore houdt de luxe voor ons op en verblijven we vanaf dit moment aan gewoon weer in beter te betalen hotels. Ons gezellige en knus (lees klein) pension ligt midden in de bruisende wijk Chinatown. Deze centrale locatie is een handig vertrekpunt om Singapore lopend te ontdekken en we 's-avonds onszelf verwennen met al het lekkers wat Chinatown te bieden heeft.

Na Singapore vliegen wij donderdag 19 juni richting Tokio Japan. 7 juli vertrekken wij van Osaka Japan naar onze volgende bestemming. Op Langkawi hebben we onze reisroute voor Japan van A tot Z uitgestippeld om zoveel mogelijk te zien in 19 dagen. Zin in!

PS: om alle foto's van dit verslag te zien dien je op de links 'Foto's' te klikken links in de menubalk.